У гэты ж вечар пачаліся адвэнтавыя рэкалекцыі. З імі нас навітаў дыякан Павел МІС. Усім знаемы. Зусім нядаўна ён складаў манаскія абеты у нашым касцёле. Прысутныя з вялікай увагай слухалі вестку аб вялікай Божай любові да кожнага чалавека, незалежна ад таго, ў якім стане знаходзіцца гэты чалавек: ці ён вернік, ці закаранелы грэшнік. "Бог ніколі не перастане любіць нас, і гэтая любоў да чалавека найвялікшая, якой яна можа быць. Божая любоў бязмерная, вечная, нязменная і непарушная. І ніякія сілы не змогуць адлучыць нас ад яе. Чалавек па сваёй сутнасці з'яўляецца вынікам Божай любові.

Але кожны з нас, народжаных ў першародным граху, мае схільнасць да граху. Мы павінны пастаянна, малымі крокамі працаваць над сабой. Так як мы лечым свае цялесныя захворванні, трэба лячыць і нашу грэшнасць

Час Адвэнту, які мы зараз перажываем, — гэта чарговая нагода, каб моцна даверыцца Хрысту, які нас вядзе па дарозе жыцця. Нам варта яшчэ раз зразумець, што на жыццёвай дарозе мы ніколі не знаходзімся адны, як бы нам гэта ні здавалася. Бог са сваёй ласкай заўсёды побач і вядзе нас да жыцця вечнага".