Але галоўнае – міністрант бліжэй спазнае Хрыста і вучыцца несці Яго іншым людзям. Вельмі ўзрушваў момант, калі старэйшыя міністранты дапамагалі апранаць комжы сваім новым “калегам”. Дарэчы, многія з іх з’яўляюцца роднымі братамі. А калі літургічная асыста вярталася ў сакрыстыю, у нашым касцёле зрабілася вельмі “беленька”. Вядома, нашых новых міністрантаў чакае яшчэ доўгая дарога навукі, падрыхтоўкі і больш дакладнага спазнавання ўсяго багацця і глыбіні Літургіі, але ўжо сёння мы ганарымся імі, жадаем плённага служэння і абяцаем сваю малітву і падтрымку.
Апрача таго, урачыстасць Хрыста Валадара заканчвала Год Веры, які распачаў яшчэ папа Бэнэдыкт XVI. Для нас гэта ўрачыстасць была магчымасцю падзякаваць Богу за ўсё тое, што Ён даў нашай парафіі, нашым сем’ям і кожнаму з нас за гэты поўны ласкаў год. Мы дзякавалі Богу за нашую веру і прасілі, каб Бог яе ўзмацняў і падтрымліваў. Падчас кожнай Святой Імшы адбылося ўрачыстае вызнанне веры са свечкамі ў руках, а пасля Імшы а 9-й гадзіне перад Найсвяцейшым Сакрамантам мы маліліся Літаніяй да Сэрца Езуса і адспявалі гімн “Цябе, Бога, праслаўляем”.
Але на гэтым святкаванне не скончылася. Пасля Імшы а 11-й новыя міністранты, іх бацькі і наш моладзевы хор сабраліся ў парафіяльнай зале, каб разам адсвяткаваць сённяшнюю ўрачыстасць і пакаштаваць нечага салодкага…